azinAA

شربتی که از سرکه و انگبین (عسل) درست کنند.
سرکه انگبین همان اسید استیک است با این تفاوت که در ساخت آن از عسل استفاده می شود.
سرکه انگبین از انواع رایج سرکه نیست و به صورت تجاری در ایتالیا، فرانسه، رومانی و اسپانیا ساخته می شود.

طرز تهیه سرکه انگبین در علم مدرن
در برخی نقاط که عسل یافت نمی‌شد یا می‌خواستند شربتی ارزان قیمت فراهم کنند سکنجبین را از مخلوط سرکه و شکر تهیه می‌کردند ولی همچنان آن را سکنجبین می‌نامیدند؛ و امروز که عسل گران یا کمیاب تر از گذشته شده به‌طور کلی این شربت را با شکر تهیه می‌کنند. اگر زنبورعسل پرورش می دهید حیف است که سرکه انگبین درست نکنید. در کنار طعم و مزه، هم عسل و هم سرکه انگبین برای سلامتی بسیار خوب هستند.

برای درست کردن سرکه انگبین باید سه مرحله بگذرد: تخمیر، تلقیح با استوباکتر و قرار گرفتن در معرض هوا؛ بنابراین تابستان، بهترین زمان برای درست کردن سرکه انگبین است.

مرحله اول: تخمیر
ابتدا یک نوشیدنی تخمیرشده درست کنید که بیش از 12 درصد الکل داشته باشد همانند: از یک کیلو عسل بعلاوه آب برای ساختن محلولی به اندازه یک و نیم لیتر استفاده کنید. سپس آن را در 7 لیتر ضدعفونی شده ریخته و به مدت 1 تا 2 ماه در هوای اتاق برای از بین رفتن حباب های آن نگهداری کنید.

مرحله دوم: تلقیح با استوباکتر
هنگامی که یک روز گرم را پیش رو داریم، ابتدا شهد را به حیاط منتقل می کنیم، سپس برای مدت چند ساعت به مگس ها و سایر حشرات اجازه می دهیم تا باکتری های همزیست خود را با پاهایشان به داخل آن فرو ببرند و با استوباکتر تلقیح کنند (باکتری اسید استیک).

مرحله سوم: در معرض هوا قرار گرفتن
سرکه مادر الکل موجود در نوشیدنی را در معرض هوا به اسید استیک تبدیل می کند. برای این کار، سرکه را در یک پارچ و یا ظرفی دیگر که دارای درپوشی کتانی است ریخته تا تبادل اکسیژن انجام شده و حشرات نتوانند به درون آن نفوذ کنند.

رنگ آن ابتدا کاملا روشن خواهد بود، اما در طول زمان سایه ای کهربایی گرفته و به تدریج تیره رنگ می شود. اگر می خواهید زودتر تیره رنگ شود، بهتر است آن ها را درون بطری های شیشه ای ریخته و در معرض نور قرار دهید.

فرآیند تولید سرکه انگبین بین 18 ماه تا 2 سال طول می کشد.

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....